Sporofit – diploidalne stadium w przemianie pokoleń rośliny. W stadium sporofitu zachodzi proces mejozy, w wyniku której powstają zarodniki (mikrospory).
U roślin naczyniowych sporofit jest znacznie większy niż gametofit, jest też stadium zdolnym do samodzielnego istnienia.
Sporofit mszaków nazywany jest sporogonem, rozwija się na gametoficie z zapłodnionej komórki jajowej. Jest pokoleniem krótkotrwałym, zamiera po wytworzeniu zarodników. Jest on niewielki i zależny od gametofitu, wrasta w niego tzw. stopą, przez którą pobiera wodę i związki organiczne. Ma postać pojedynczego, nierozgałęzionego trzonka – sety (szczecinki), zakończonej na szczycie zarodnią (puszką), w której powstają zarodniki (mejospory)[1]. Sporofity większości mszaków mają aparaty szparkowe, a niektóre nawet chloroplasty, dzięki którym mogą same wytwarzać związki organiczne. Mimo to muszą one pobierać od gametofitu wodę i sole mineralne.
Przypisy
1. ↑ Barbara Sudnik-Wójcikowska, Adam Stebel: Aneks 1. Słownik ważniejszych terminów botanicznych. w: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000– podręcznik metodyczny. Tom 9 Gatunki roślin. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004 r. ISBN 83-86564-43-1
SPOROFIT - pokolenie diploidalne u roślin telomowych oraz glonów wykazujących → przemianę pokoleń. S. rozwija się z zygoty powstałej w wyniku zapłodnienia, a rozmnaża się poprzez zarodniki, które, podobnie jak gamety zwierzęce, powstają zwykle w wyniku podziałów mejotycznych. Miejscem tworzenia zarodników są zarodnie. U roślin lądowych, a częściowo także u glonów strefy litoralnej, zaznacza się tendencja do komplikacji budowy s. i jego morfologicznej dominacji nad → gametofitem.
10 komentarzy:
wegetujesz? tak jak kwiatki na oknie;)
jak pakistański robol,sam się tak nazwałeś...
wiesz Moniu, mozliwe
Sporofit – diploidalne stadium w przemianie pokoleń rośliny. W stadium sporofitu zachodzi proces mejozy, w wyniku której powstają zarodniki (mikrospory).
U roślin naczyniowych sporofit jest znacznie większy niż gametofit, jest też stadium zdolnym do samodzielnego istnienia.
Sporofit mszaków nazywany jest sporogonem, rozwija się na gametoficie z zapłodnionej komórki jajowej. Jest pokoleniem krótkotrwałym, zamiera po wytworzeniu zarodników. Jest on niewielki i zależny od gametofitu, wrasta w niego tzw. stopą, przez którą pobiera wodę i związki organiczne. Ma postać pojedynczego, nierozgałęzionego trzonka – sety (szczecinki), zakończonej na szczycie zarodnią (puszką), w której powstają zarodniki (mejospory)[1]. Sporofity większości mszaków mają aparaty szparkowe, a niektóre nawet chloroplasty, dzięki którym mogą same wytwarzać związki organiczne. Mimo to muszą one pobierać od gametofitu wodę i sole mineralne.
Przypisy
1. ↑ Barbara Sudnik-Wójcikowska, Adam Stebel: Aneks 1. Słownik ważniejszych terminów botanicznych. w: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000– podręcznik metodyczny. Tom 9 Gatunki roślin. Ministerstwo Środowiska, Warszawa 2004 r. ISBN 83-86564-43-1
SPOROFIT - pokolenie diploidalne u roślin telomowych oraz glonów wykazujących → przemianę pokoleń. S. rozwija się z zygoty powstałej w wyniku zapłodnienia, a rozmnaża się poprzez zarodniki, które, podobnie jak gamety zwierzęce, powstają zwykle w wyniku podziałów mejotycznych. Miejscem tworzenia zarodników są zarodnie. U roślin lądowych, a częściowo także u glonów strefy litoralnej, zaznacza się tendencja do komplikacji budowy s. i jego morfologicznej dominacji nad → gametofitem.
mejoza,mitoza,dupoza,hujoza,wiedźmoza
ja jak sie dziele na kilka osób to z domu nie wychodzę i czekam aż będę sam- nigdy się nie mogę doczekać
hehheheheheheehe wygrales chuju
szaman ma przej... czasami dobrze choc przez chwile byc samemu
sam - super atrakcyjne myslenie
Prześlij komentarz